یک نوشیدنی

« رمان "طلا" به روایت چند سطر!»

گفت:« خسته‌ام، خیلی خسته‌ام!»
برای خسته شدن خیلی جوان بود؛ اما به‌راستی خسته بود. به چشمانش که می‌گفت« خسته‌ام» نگریستم: سیاه بود که با موهای بورش هماهنگی نداشت. روز اول که آمده بود گفت:« مادرم به من میگه طلا، چون که موهام رنگ طلاس». اما حالا، موهایش کم‌پشت و کدر شده بود که با چهره بی‌رنگش هم‌آهنگی داشت. فکر کردم:« داره می‌میره؟» به من چیزی نگفت.
به من گفت:« تنها به خاطر شما است که دانشگاه می‌آیم.»
به چشمانش که نگریستم خیس شده بود.
سر کلاس بغل دستی‌اش آینه کوچکی را که در مشت داشت، توی کیفش گذاشت و به آدامسش دندان زد. باران خودش را به پنجره کوبید و چشمان طلا خیس شد.
**************
« دو رهگذر در خیابان و قطاری که به رمه‌ی گوسفند زده بود»

قطار وسط بیابان ولو شده بود، انگاری هزارپای مرده، زده بود به رمه. گوسفندهای زخمی روی ریل دست و پا می‌زدند، بقیه هم اطراف ریل نشسته بودند و نشخوار می‌کردند. بزهای رمه دورتر روی تپه جست و خیز داشتند.
و دو رهگذر روی آسفالت خیابان راه می‌رفتند؛ با گام‌های موزون و هم‌آهنگ: چپ، راست، چپ، راست، چپ...
رهگذر دومی- از سمت چپ- گفت:
- چقدر زیاد!
رهگذر اول- از سمت راست پرسید:
-چی؟
رهگذر دومی- از سمت چپ- گفت:
- قصابی.
رهگذر اولی- از سمت راست- گفت:
- یارو زنه رو قطعه قطعه کرده‌بود، بعدش بسته بندی کرده‌بود و مثل سوپر مارکت روش اتیکت زده بود:« سینه، مغز ران، فیله...» و گذاشته بود توی فریزر.
دومی- از سمت چپ- عق زد روی آسفالت خیابان.
اولی- از سمت راست - پرسید:
- حالت بده؟
دومی- از سمت چپ- گفت:
- نه، تهوع داشتم!
و تیتر درشت روزنامه را با صدای بلند خواند:« محکومین به اعدام حق دارند نوع اعدامشان را خودشان انتخاب کنند.»
مردی که خوره لب‌هایش را خورده بود، پرسید:« آقا! ساعت چنده؟» دومی- از سمت چپ- فکر کرد:« ساعت چنده؟» و بعد هر سه تیغه‌ی آفتاب را روی دیوار نگریستند.
دو رهگذر روی آسفالت خیابان راه می‌رفتند، با گام‌های موزون و هم‌آهنگ: راست، چپ، راست، چپ، راست...
...............
از کتاب: "یک نوشیدنی در خیابانی که بار دیگر از آن نخواهی گذشت"

مجموعه چند داستان کوتاه و نمایشنامه از " دکتر ایرج نوبخت"