آوازهای سرزمین مادری

مه‌لوچِ کشمشی ( با لهجه کرماشانی)
ای ملوچ کشمشی
لو بانِم نَنیشی
باران میات خیس می‌شی
برف میات گنوله می‌شی
می‌فتی تو حوض نقاشی
داد می‌زنی فراش‌باشی
فراش‌باشی یار منه
دسبن طلاش دس منه
سلیمان، سلیمان
قالی یه بکش تو ایوان
گوشه قالی کبوده
اسم دای دای محموده
محمود بالا بالا
بد نه‌وینی ایشالا
اون شعر بالا و این شعر پایین که در یک بازی مثل " تاب تاب خمیر" خوانده می‌‌شه تنها اشعار کردی هستن که از دوران کودکی کوتاهم در کرمانشاه به یادم مانده.
چرم گو چرمین گو
نِیامی ئاو نَخیسیا
کِردِمَه‌‌ی کِلاش نَدِریا
بِردِمَه‌‌ی بازار نَفروتیا
دَس کی وَ بان، دَس کی وَ بان؟
خیلی شیرین بود دیدن این دو شعر و کلی داستان و شعر و بازی دیگه در کتاب " افسانه‌‌ها و متل‌‌های کردی" اثر " علی اشرف درویشیان".
......
پ.ن: حالا که حس کرد بودن‌م گل کرده خوبه که در این حرکت گروهی از طرف وبلاگ‌ها برای محکوميت سرکوب اکراد در ایران در
روز یکشنبه انجام می‌‌شه شرکت کنم.