افاده‌هاي بي‌طبق مانده!

مامان خانوم كه مريض شده و افتاده كنار بخاري. من هم روزه و خسته و هلاك افتادم يه طرف ديگه حس حرف زدن هم نداريم چه برسه درست كردن غذا. آخر سر به اين نتيجه رسيديم كه يه ذره سوپ داريم براي مامان با يه بسته گوشت چرخ كرده كباب مختصري براي بقيه‌مون و كلك شام رو بكنيم. دوتايي خوابيديم تا اين كه سه ربع مونده به افطار با زنگ در فهميديم 5 نفر از فاميلها خودشون رو دعوت كردن خونه‌ي ما . من و مامان گيج خواب و بي‌حال رفتيم توي فكر كه چي درست كنيم و رسيديم به تك ماكارون پيچ پيچي. ماكاروني رو داشتم آبكش مي‌كردم كه خانوم مهمان آمد و خواست كمك كنه. تا ديد ماكاروني دارم درست ميكنم صورت‌ش گرفته شد و گفت:‹‹ بچه‌هاي من ماكاروني دوست ندارن! ›› بعد هم نگذاشت كه من چيز ديگه درست كنم رفت و بچه‌هاش رو بلند كرد و رفتن. هرچي هم ما اصرار كرديم كه بمونن فايده نداشت. جالب اينجا بود كه بچه‌ كوچيكه ميگفت:‹‹ مامان بمونيم من ماكاروني دوست دارم!!››
حالا كه يك ساعت از افطار گذشته هنوز داريم مي‌خنديم كه " اگه آدم بي‌خبر بره مهموني و انتظارش هم بالا باشه هيچي گيرش نمي‌اد"
....
پ.ن: مي‌دونم خاله زنكي شد ولي نتيجه‌گيري‌ش كه بد نبود.